15-04-2013
Zenuwachtig beende de man heen en weer op het politiebureau. De jonge agent had zojuist een vermissing van een horloge gearchiveerd en keek schuchter naar de man die zeker twee koppen groter was dan hijzelf. ‘Kan ik u helpen misschien?’
‘Jazeker, ik kom aangifte doen.’
‘Aangifte, waarvan?’
‘Nou, het zit me nogal dwars dit-’
De agent onderbrak hem ‘U kunt ook online aangifte doen, bent u daarvan op de hoogte?’
‘Daarvan ben ik op de hoogte, dank u. Maar dit hier, waar ik vandaag aangifte van kom doen, was niet een van de categorieën die ik op uw website kon aanvinken, helaas.’
‘Goed, ik open het formulier even voor u.’ De agent keek geconcentreerd naar het scherm. ‘Zegt u het maar.’
‘Ik doe aangifte van middelmatigheid.’
‘Pardon?’
‘Middelmatigheid.’
‘Meneer, ik weet niet of-’
‘Gelul! Ik ben hier en ik heb iets ergs meegemaakt- en het gebeurt elke dag opnieuw. Zit en luister.’
De agent zuchtte en keerde zich weer naar zijn beeldscherm.
‘Okee, vertelt u maar, dan schrijf ik mee.’
‘Goed, het zit zo. Ik word elke ochtend wakker in een bed met een redelijk goed matras, één van de duurdere van de IKEA. Naast me ligt mijn vrouw, Mariët. Een goed wijf, maar wel gewoon, gewoon- een Mariët, als u begrijpt wat ik bedoel. We ontbijten, we eten het duurdere brood van de Appie. Ik maak een kop koffie met het Nespresso-apparaat waar mijn vrouw de huismerkcupjes voor koopt. Scheelt toch al gauw een tientje per maand. Dan ga ik naar mijn werk, meestal met de auto. Een best mooie Opel. Mijn vrouw rijdt een klein auto’tje. Als ik op mijn werk aankom praat ik met mijn collega’s, over het weekend, over de meetings van die dag. Bij de lunch neem ik een soepje en twee pistoletjes kaas. Er zijn acht verschillende soorten kaas in de kantine. Dat betekent dat ik twee weken kan variëren- elke dag een andere soort kaas.’
‘Werkt u maar vier dagen dan?’
‘Nee, maar op vrijdag eet ik een kroket of een kaassouflé.’
‘Goed, gaat u door.’
‘In de pauze praten mijn collega’s en ik over het nieuws of over sport. We zijn tamelijk betrokken burgers, daarom praten we ook weleens over maatschappelijke kwesties, maar we worden nooit te politiek. Het liefst bespreken we de waan van de dag, maar eigenlijk praten we in cirkels. Na een poos beginnen we weer van voor af aan bij het eerste onderwerp. Ik heb ze opgeschreven.’
Hij schraapte zijn keel en begon voor te lezen.
1. Orgaandonatie: verplichten of niet
2. Dubbele nationaliteit of niet
3. Voedselschandalen
4. Het woord allochtoon afschaffen
5. APK keuringen
6. Voetbalcompetitie/ontslagen trainers
7. Voetbalvrouwen
8. Kosten van politie-ingrijpen bij voetbalrellen
9. Goede recepten uit kookboeken die in de mode zijn
10. Huisdieren en hun gedrag
11. Subsidietrekkers van allerlei allooi
12. Nieuwe schoenmode
13. Stedentrips
14. Collega’s van andere afdelingen
15. Nieuwe telefoons enzo
16. Apple
17. Scandinavische series
18. Wijnen en bieren
19. Seksistische grappen
20. Filmpjes op internet
21. Kappers
22. Laminaatvloeren
23. Films
24. Kinderen van anderen of jezelf
25. Sporten die we zelf beoefenen
26. Vrouwen en familieleden
27. Muziek
28. De weirdo die gister bij DWDD zat
29. Feestjes waar we waren of nog heen gaan
30. Goede matrassen
31. Koffie-apparaten
De man zuchte diep. ‘Dat was het.’
De agent had rode konen gekregen van het snelle typen en keek fronsend naar de lijst.
‘Is laminaat met een d of een t?’
‘T.’
‘Okee, en wat bedoelt u met Scandinavische series?’
‘Nou, gewoon, series als Borgen of The Killing ofzo’
‘Dat zet ik er dan even bij.’
‘En welk kookboek doelt u op?’
‘Ottolengi.’
De agent typte ijverig door en met een ferme tik op de enterknop zei hij: ‘ziezo.’
‘En nu?’ Vroeg de man terwijl hij naar het briefje keek. ‘Wat gebeurt er nu?’
‘Hoe bedoelt u?’
‘Nou, wat gaat u eraan doen?’
De agent dacht even na en zei toen: ‘ik vrees dat we niets voor u kunnen doen. In feite doet u nu aangifte tegen uzelf- maar zolang u niet dreigt van een flat af te springen, kunnen wij niks voor u betekenen. Wilt u een pepermuntje misschien?’
Dat wilde hij wel. Hij nam een handvol en daarna nog één en nog één. Zijn darmen maakten overuren die middag. Toen hij dubbelgevouwen van de kramp op de wc zat voelde hij zich meer levend dan ooit te voren.